Autorom takim, jak Clifford, Simak czy Ray Bradbury ideałem wydaje się społeczność osadzona w pejzażu sielskim, otwartym, zdezurbanizowanym, o niezmiennym przez wieki, leniwym i powolnym trybie wegetacji. Wymieniając rozum na estetyczną wrażliwość, malują pastelowe swoje Arkadie, w ogóle nie zastanawiając się nad tym, że pierwej jakaś furia kataklityczna o potencjale atomowej wojny musiałaby 9/10 ludzkości zgładzić, zanimby sielsko–pasterskie metody produkcji wystarczyć mogły dla podtrzymania bytu żyjących. U Siniaka, w jego pastorałkach, ludzie po prostu „opuszczają miasta”, bo ich mają dość. Rozwiązanie to przypomina postępowy marsz do lasu na czworakach.
Станислав Лем, «Фантастика и футурология», книга 2 (Мифотворческое и социологическое воображение), 1970
Клиффорд Дональд Саймак: Человечество
Клиффорд Дональд Саймак было американский писатель в жанре научной фантастики и фэнтези. Откройте для себя интересные цитаты о человечество.Всеволод Ревич, «Земной человек на rendez-vous», 1989
The propensity to kid one's self was strong in the human race. Children were good at it; they became in all reality all the things they pretended that they were. And there were many adults who made themselves believe the things they thought they should believe or the things they merely wanted to believe for their peace of mind.
сборник «Лучшее Клиффорда Саймака» (1975); перевод: О. Г. Битов, 2003
«Последний джентльмен» (Final Gentleman), 1960
Из малой прозы
The human race <…> resents anything that deviates from the norm. It used to stone the leper from the towns and it smothered its madmen in deep featherbeds and it stares at a crippled thing and its pity is a burning insult. And its fear... oh, yes, its fear!
перевод: Е. Монахова, 2006
«Зов извне» (The Call from Beyond), 1950
Из малой прозы