
«О природе богов». Кн. II. 4
Quid enim potest esse tam apertum tamque perspicuum, cum caelum suspeximus caelestiaque contemplati sumus, quam esse aliquod numen praestantissimae mentis, quo haec regantur?
«О природе богов». Кн. II. 4
Quid enim potest esse tam apertum tamque perspicuum, cum caelum suspeximus caelestiaque contemplati sumus, quam esse aliquod numen praestantissimae mentis, quo haec regantur?
„Глупость становится впереди, чтобы ее видели, ум становится позади, чтобы видеть.“
„Взволнованный ум становится беспокойной подушкой.“
„Всем известно, что дуракам память заменяет ум.“
Ответ на хвастовство графа Прованского своей феноменальной памятью.